هدف از این مقاله بررسی ارتباط میان شاخص افشای اطلاعات شرکتها و هزینه سرمایه آنها میباشد. در این راستا به منظور ایجاد یک معیار بهینه برای سنجش افشای اطلاعات شرکتها از شاخص افشای مرکب،که از ترکیب شاخص افشای داوطلبانه به عنوان متغیر اندازهگیری کمیت افشای اطلاعات و شاخص افشای بورس اوراق بهادار بهعنوان متغیر اندازهگیری کیفیت افشای اطلاعات بهدست میآید، استفاده شده است. به منظور سنجش هزینه سرمایه شرکتها از مدل نسبت رشد قیمت به درآمد استفاده شده است. با بررسی اطلاعات گزارش شده 75 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1383-1390و استفاده از روش رگرسیون چند متغیره مشاهده شد شرکتهایی که اقدام به افزایش میزان افشای اطلاعات میکنند، نقدشوندگی سهام بیشتری نسبت به دیگر شرکتها دارند. همچنین افزایش میزان اطلاعات افشا شده شرکتها منجر به کاهش خطر برآورد سرمایهگذاران میشود و افزایش میزان اطلاعات افشا شده شرکتها با هزینه سرمایه آنها ارتباط معناداری ندارد.
ناظمی, امین, & نصیری, طاهره. (1393). بررسی ارتباط میان افشای اطلاعات و هزینه سرمایه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. پژوهشهای کاربردی در گزارشگری مالی, 3(1), 97-118.
MLA
امین ناظمی; طاهره نصیری. "بررسی ارتباط میان افشای اطلاعات و هزینه سرمایه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران". پژوهشهای کاربردی در گزارشگری مالی, 3, 1, 1393, 97-118.
HARVARD
ناظمی, امین, نصیری, طاهره. (1393). 'بررسی ارتباط میان افشای اطلاعات و هزینه سرمایه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران', پژوهشهای کاربردی در گزارشگری مالی, 3(1), pp. 97-118.
VANCOUVER
ناظمی, امین, نصیری, طاهره. بررسی ارتباط میان افشای اطلاعات و هزینه سرمایه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. پژوهشهای کاربردی در گزارشگری مالی, 1393; 3(1): 97-118.
)