وقوع رسواییهایی مالی متعدد در سالهای اخیر، قانونگزاران و نهادهای نظارتی را ترغیب به تقویت راهبریشرکتی از جمله ایجاد کمیته حسابرسی نموده است. ازجمله اهداف متعددی که برای کمیته حسابرسی در نظر گرفته شده است، بهبود کیفیتگزارشگری و سلامت مالی و همچنین افزایش شفافیت و افشای اطلاعات منتشره توسط شرکتها است. اینکه به چه میزان این کمیتهها در دستیابی به اهداف مورد نظر به ویژه بهبود کیفیت گزارشگری مالی اثربخش بودهاند موضوعی است که در این مقاله به آن پرداخته شده است. در این پژوهش از امتیاز افشای اطلاعات که در مقاطع سه ماهه توسط سازمان بورس و اوراق بهادار گزارش میشود و تعدیلات سنواتی به عنوان معیار کیفیتگزارشگری مالی استفاده شده است. با بکارگیری پیشآزمون و پسآزمون برای دوگروه آزمایش و کنترل و با استفاده از گروههاینابرابر تاثیر فعالیتهای کمیته حسابرسی بر گزارشگری مالی مورد ارزیابی قرار گرفته است. دادههای مورد استفاده مربوط به سالهای 91 تا 94 میباشد. نتایج نشان میدهد بین میزان اختلاف امتیاز افشا و همچنین تعداد و نسبت تعدیلات سنواتی پسآزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنیداری وجود ندارد. به عبارت دیگر فعالیتهای کمیته حسابرسی هنوز به طور موثر موجب بهبود کیفیت گزارشگری مالی در دو سال پس از استقرار این کمیتهها نشده است. برخلاف این یافتهها، نتایج آزمونهای تکمیلی براساس روش مطالعه رویدادی نشان میدهد تشکیل کمیتههای حسابرسی برای شرکتهای آزمایش و بدون در نظر گرفتن گروههای کنترل، منجر به کاهش تعداد تعدیلات سنواتی و افزایش امتیاز افشای اطلاعات شرکتها شده است.