مطالعات تجربی نشان میدهد که اطلاعات حسابداری مندرج در صورتهای مالی، برای پیشبینی عملکرد آتی شرکتها، پایه و اساس مطمئنی نداشته و در مدل حسابداری سنتی شاخصهای کلیدی تأثیرگذار بر ارزش شرکت مانند سرمایه انسانی، سرمایه فکری و مدلهای کسب و کار گزارش نمیشوند. پژوهش حاضر با هدف تجزیه و تحلیل و ارزیابی برازش مدل اندازهگیری و ساختاری معیارهای افشای اطلاعات مدلهای کسب و کار انجام شده است. در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، با روش نمونهگیری کوکران، 196 نفر از بین استادان دانشگاه و کارشناسان حوزه مالی و کسب و کار انتخاب شدند. الگوریتم تحلیل دادهها به روش حداقل مربعات جزئی شامل: برازش مدلهای اندازهگیری (آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی، روایی همگرا و واگرا)، برازش مدل ساختاری (معناداری ضرایب مسیر و ضرایب تعیین، معیار اندازه تأثیر، معیار استون-گیسر) و برازش کلی مدل (نیکویی برازش) است و برای ارزیابی شش معیار شفافیت و روایی شامل افشای منابع کلیدی و پیامدها، پاسخگویی اجتماعی، کاربران (ذینفعان)، محرکهای کلیدی، عدالت و انصاف در توزیع گزارش و نحوه ارائه و افشا مورد استفاده قرار گرفت. برازش هر سه بخش الگوریتم دادهها نشاندهنده مطلوبیت و قابل قبول بودن ساختار مکنون در سطح معیارها بوده که میتوان از آن برای سنجش و شناسایی معیارهای افشای اطلاعات مدلهای کسب و کار بهره گرفت. نتایج پژوهش میتواند در برنامهریزی بلندمدت و دقیق فعالان و بازیگران تأثیرگذار بر حرفه حسابداری برای ارتقای سیستم گزارشگری مالی شرکتها و اعتلای حرفه در آینده مورد توجه قرار گیرد.