پس از فراگیر شدن گزارشگری مالی مبتنی بر استانداردهای بین‌المللی در جهان، در سال 1395 سازمان حسابرسی به عنوان نهاد تدوین‌کننده استانداردهای حسابداری و حسابرسی در ایران اقدام به پذیرش آن نمود. اما شواهد عینی نشان می‌دهد صورت‌های مالی شرکتها همچنان بر مبنای استانداردهای حسابداری ملی تهیه می‌شود و اقبال چندانی به استانداردهای بین المللی نشده است . به نظر می‌رسد این واقعیت بیانگر آن است که الزام شرکتها بدون ملاحظه موانع و زیرساختهای شرکتها فاقد اثربخشی لازم بوده و از این رو ضرورت انجام پژوهش عمیق در این زمینه، دوچندان می‌شود. در این پژوهش پیمایشی با استفاده از نظرات چهار گروه مخاطبین شامل بانک‌ها، حسابرسان بانکی، نهادهای ناظر و صاحب‌نظران دانشگاهی و پژوهشگران تلاش شده است تا موانع زیربنایی پیاده‌سازی استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی در صنعت بانکداری ایران شناسایی گردد. براساس مطالعات نظام‌مند، پرسشنامه‌ای مشتمل بر 35 گویه طراحی و 119 پرسشنامه برای جامعه هدف ارسال شد. سپس پاسخ‌های دریافتی با استفاده از منطق فازی، تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد موانع اصلی بکارگیری استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی در ایران شامل ویژگی‌های اقتصادی ایران، مشکلات ساختاری و مدل کسب و کار بانک‌ها، زیرساختهای اطلاعاتی و فناوری اطلاعات، عدم کفایت قوانین و مقررات و ظرفیت‌های ناکافی نظارتی می‌باشد که رفع آنها نیازمند اصلاحات اساسی در سطح کلان، و در سطح بانک‌ها و نهادهای نظارتی و متولی است.
)