هدف این مقاله شناسایی موانع اجرای ارزش منصفانه در صنعت بانکداری ایران از بعد کلان است. ارزش منصفانه بخشی جداناشدنی از مجموعه استانداردهای بینالمللی گزارشگری مالی است. برمبنای تجربیات جهانی، اجرای سیستم ارزش منصفانه در صنعت بانکداری به دلیل ماهیت کسبوکار، سطح اهمیت و نوع اقلام صورتهای مالی، که عمدتاً شامل داراییها و بدهیهای مالی است، با چالشهای بیشتری مواجه است. از سوی دیگر به نظر میرسد ویژگیهای محیط اقتصادی ایران بههمراه بانکداری بدون ربا پیچیدگیهای بیشتری را در مسیر گذار به مبنای ارزش منصفانه ایجاد کرده است. این موضوعات مبیّن اهمیت بررسی ابعاد مختلف و شناسایی موانع گذار به ارزش منصفانه در سطح خرد و کلان، پیش از اجرا است. در این پژوهش ابزار اصلی گردآوری دادهها، پرســشنامهای با 41 گویه است. پاسخهای دریافتی (119 پرسشنامه با نرخ بازگشت90 درصد) با بهرهگیری از منطق تحلیل فازی و رتبهبندی تاپسیس تحلیل شده است. نتایج نشان میدهد که از بعد کلان (فراتر از سطح بانک) ساختار محیط اقتصادی ایران، ناکارایی در سطح بازارها و تاثیر آن بر قیمتهای قابلمشاهده و ضعف قابلملاحظه در اعمال قضاوت حرفهای با کیفیت، مهمترین چالشهای پیشروی بکارگیری مبنای ارزش منصفانه است. همچنین ارتقای سطح نظارتی نهادهای متولی، ایجاد نهاد تخصصی ارزشگذاری و بکارگیری استانداردهای ارزشگذاری از ضرورتهای اصلی برای اجرای ارزش منصفانه و انطباق با الزامات IFRS در صنعت بانکداری ایران میباشد. با توجه به این که که آثار بکارگیری ارزش منصفانه در صنعت بانکداری گسترده خواهد بود، حرکت به سمت ارزش منصفانه باید با نهایت دقت، احتیاط و به طور زمانبندی شده صورت گیرد.
بدری, الیاس, & قائمی, محمدحسین. (1400). موانع بکارگیری مبنای ارزش منصفانه در صنعت بانکداری ایران در سطح کلان. پژوهشهای کاربردی در گزارشگری مالی, 10(1), 303-342.
MLA
الیاس بدری; محمدحسین قائمی. "موانع بکارگیری مبنای ارزش منصفانه در صنعت بانکداری ایران در سطح کلان". پژوهشهای کاربردی در گزارشگری مالی, 10, 1, 1400, 303-342.
HARVARD
بدری, الیاس, قائمی, محمدحسین. (1400). 'موانع بکارگیری مبنای ارزش منصفانه در صنعت بانکداری ایران در سطح کلان', پژوهشهای کاربردی در گزارشگری مالی, 10(1), pp. 303-342.
VANCOUVER
بدری, الیاس, قائمی, محمدحسین. موانع بکارگیری مبنای ارزش منصفانه در صنعت بانکداری ایران در سطح کلان. پژوهشهای کاربردی در گزارشگری مالی, 1400; 10(1): 303-342.