اهمیت سرمایهگذاری در رشد اقتصادی به اندازهای است که آن را به یکی از اهرمهای قوی برای رسیدن به توسعه، بدل کرده است. اما باید به یاد داشت که به همان میزان که توجه به این امر میتواند باعث رشد و شکوفایی اقتصاد شود، عدم توجه به آن میتواند موجب افت اقتصادی شود. در این راستا، یکی از عوامل مؤثر بر سرمایهگذاری بهینه، محافظهکاری حسابداری است. هدف پژوهش حاضر نیز، بررسی تأثیر محافظهکاری حسابداری بر سطح بهینه سرمایهگذاری، جهت آگاه ساختن مدیران، سرمایهگذاران و نهادهای حرفهای حسابداری نسبت به مطلوبیت محافظهکاری حسابداری به عنوان یک ویژگی کیفی اطلاعات حسابداری است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 100 شرکت پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران است که طی سالهای 1381 تا 1390 مورد بررسی قرار گرفتهاند. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که بین محافظهکاری حسابداری و سرمایهگذاری آتی هم در سطح شرکتها و هم در سطح 7 گروه از صنایع، ارتباط معنیدار وجود دارد. همچنین شرکتهای محافظهکارتر، تمایل کمتری به سرمایهگذاری دور از سطح بهینه دارند.